Kombajn AM 50
Kombajn chodnikowy AM-50 – kombajn austriackiej produkcji przeznaczony do drążenia chodników o przekroju do 16,4 cm2 w węglach i skałach.
Spis treści
Historia
Maszyna produkowana przez austriacką firmę Vöest Alpine Montangesellschaft od roku 1974. Od 1976 roku w wyniku kooperacji polskiej firmy REMAG oraz austriackiego producenta rozpoczęto licencyjną produkcję modelu AM-50p. Od roku 1985, czyli po wygaśnięciu licencji firma REMAG modernizowała kombajn aż do powstania całkowicie polskiej konstrukcji kombajnu KR-150 w 1995.
Zastosowanie
Wyposażenie standardowe kombajnu pozwala na drążenie chodników w węglach i skałach o wytrzymałości na ściskanie do 100 MPa, w przypadku skał powyżej 60 MPa efektywne urabianie jest możliwe gdy posiadają budowę warstwową. Maszyna pozwala na wykonanie chodnika o wymiarach 4800x3758 mm z jednego ustawienia. Ponadto kombajn ten pozwala na osiągnięcie dowolnego kształtu przekroju chodnika.
Wybrane dane techniczne
Szerokość | 1645 mm |
Długość | 7470 mm |
Masa | 24 t |
Prędkość jazdy | 5 m/min |
Średnice głowic urabiających | 750 mm |
Szerokość organu urabiającego | 1230 mm |
Prędkość skrawania (I, II) | 2.51 m/s, 3.03 m/s |
Wydajność | do 80 m3/h |
Budowa
Podzespoły kombajnu:
Organu urabiający
Organ urabiający zamontowany jest przegubowo na obrotnicy osadzonej na ramie głównej podwozia. Dzięki obrotnicy i cylindrom hydraulicznym możliwe jest wykonywanie przez organ roboczy jednocześnie ruchów poziomych i pionowych. Koniec organu urabiającego jest wyposażony w głowice urabiające, które uzbrojone są w noże skrawające. Urabianie odbywa się poprze ruch obrotowy głowic i złożenie ruchów poziomego i pionowego całego organu. Z zespołów wchodzących w skład organu urabiającego można wyróżnić:
-element przegubowy mocowania organu i cylindry podnoszenia do obrotnicy,
-ślinik elektryczny,
-przekładnie zębatą,
-głowice urabiającą.
Z czego trzy pierwsze zespoły skręcone ze sobą śrubami tworzą ramię wysięgnika, na którym końcu, na wale przekładni zębatej, osadzone są głowice urabiające.
Obrotnica
Znajduję się na ramie głównej podwozia, połączona jest przegubowo z organem urabiającym. Wraz z cylindrami hydraulicznym umożliwia wykonywanie organowi roboczemu jednocześnie ruchów pionowych i poziomych.
Układ hydrauliczny
Układ hydrauliczny odpowiedzialny jest za ruch organu urabiającego, głowicy ładującej oraz łapy stabilizującej. Układ składa się z:
-zbiornika,
-silnika hydraulicznego,
-pompy,
-filtra,
-cylindrów organu urabiającego,
-cylindrów głowicy ładującej,
-cylindra łapy stabilizującej,
-zespołu chłodzenia,
-rozdzielacza czterosekcyjnego,
-zaworów bezpieczeństwa,
-zamków hydraulicznych.
Sterowanie układem odbywa się z miejsca umieszczonego w tylnej części po prawej stronie kombajnu.
Podawarka
Podawarka jest to inaczej przenośnik zgrzebłowy, odpowiedzialna za odstawę urobku poza kombajn. Podawarka ma za zadanie odebrać urobek z głowicy ładującej znajdującej się z przodu kombajnu i przetransportować wzdłuż całego kombajnu na dalsze środki odstawy. Sama podawarka jest krótka i sztywna co wynika z potrzeby swobodnego przemieszczania się kombajnu w wyrobisku, aby zrekompensować te niedogodność stosuje się tzw. przenośnik mostowy czyli podawarka dołączna.
Budowa podawarki jest stosunkowo prosta i przypomina klasyczny przenośnik zgrzebłowy, składający się z dwóch rynien zaś napęd podawarki, w postaci dwóch silników elektrycznych wraz z przekładniami, umieszczony jest z tyłu podawarki.
Podwozie gąsienicowe
Pozwala na poruszenie się maszyny w przodku oraz wytwarzanie określonego naporu wymaganego do prawidłowej pracy organu urabiającego. Najczęściej spotykany typ podwozia ze względu na swoje zalety: mały nacisk na spąg, duża zwrotność, dobra przyczepność do spągu. Budowa podwozia gąsienicowego: łańcuch gąsienicowy, koło zwrotne i mechanizm napinania, rolki napinające, napęd łańcucha (silnik napędowy, przekładnia łańcuchowa, gwiazda łańcuchowa).
Ładowarka łapowa
Odpowiedzialna jest nagarnianie urobku na podawarkę zgrzebłową znajdującą się wewnątrz kombajnu. Ładowarka łapowa składa się z kilku zespołów, w tym z głowicy ładującej zamontowanej przegubowo do ramy głównej podwozia gąsienicowego, zaś jej regulacja o pewien kąt jest możliwa dzięki cylindrom hydraulicznym. Pozwala to na uzyskanie dużego prześwitu podczas transportu a także dobre dostosowanie się głowicy do warunkach spągowych, które panują podczas ładowania.
Głowica ładująca mająca kształt klina posiada na swojej górnej płycie dwie łapy, które swym ruchem nagarniają urobek na podawarkę zgrzebłową umieszczoną w środku kombajnu.
Głównym elementami głowicy ładującej jest stół załadowczy wykonany jako odlew, a w nim mocowane są dwie przekładnie łap wraz z łapami, wahacze prowadzący łapy oraz gwiazda zwrotna podawarki zgrzebłowej.
Wyposażenie elektryczne
Wykonanie ognioszczelne, umożliwia pracę w kopalniach metanowych o stopniu niebezpieczeństwa „c”. Zasilane o napięciu 500 V, gdzie źródłem jest przenośna stacja transformatorowa. Kombajn posiada 6 silników: - silnik organu urabiającego (chłodzony wodą w obiegu zamkniętym) : 100 kW - silnik układu hydraulicznego: 11 kW - dwa silniki przenośnika zgrzebłowego i ładowarki: 22 kW - dwa silniki gąsienic: 22 kW.
Bibliografia
Andrzej Broen: Kombajny Chodnikowe; Wydawnictwo "Śląsk", Katowice 1980.