Młyn kulowy
Młyn kulowy należy do grupy młynów grawitacyjnych, w którym funkcję mieników pełnią kule o różnych średnicach. Mielniki wykonane są z materiałów o dużej gęstości i niskiej ścieralności, najczęściej stosowane mielniki to mielniki stalowe i ceramiczne, jednak dla potrzeb np pirotechniki stosuje się mielniki wykonane z materiałów nieiskrzących jak ołów z antymonem.
Spis treści
Zastosowanie młynów kulowych
Młyny kulowe służą do mielenia na mokro i sucho w systemie ciągłym i okresowym, materiałów średniotwardych i miękkich. Swoje zastosowanie znajdują w różnych gałęziach przemysłu takich jak:
• przemysł górniczy przy przeróbce ród,
• przemyśle cementowym,
• przemyśle ceramicznym,
• przemyśle energetycznym (przy spalaniu pyłu węglowego i przygotowywaniu sorbentu do instalacji odsiarczania spalin).
Młyny tego typu pracują zarówno w cyklu zamkniętym jak i otwartym. Młyny te podczas mielenia mogą jednocześnie suszyć bądź prażyć materiał wewnątrz młyna. Młyny kulowe znajdują również zastosowanie w skali laboratoryjnej, jednym z takich zastosowań jest produkcja materiałów pirotechnicznych gdzie należy użyć mielników z odpowiednich stopów zapobiegających wybuchowi mielonego materiału w komorze młyna.
Zasada działania młynów kulowych
Zasada działania młynów kulowych polega na tym, że pod wpływem działania sił odśrodkowych, wywołanych obrotami bębna, unoszone są mielniki wraz z mielonym materiałem na określoną wysokość, a następnie opadają lub zsuwają się po sobie rozdrabniając materiał przez udar i ścieranie.
Budowa młyna kulowego
Młyn kulowy zbudowany jest z bębna stalowego o osi poziomej, zakończony ścianami w kształcie stożków o dużym kącie rozwarcia. Stożki zakończone są czopami z osiowym otworem wlotowym z jednej strony i wylotowym z drugiej. Czopy osadzone są w łożyskach toczno-oporowych, wspartych na ramie fundamentowej. Średnica bębna wynosi 2-3m, a długość jego l = 4 do 5 m.
Powierzchnia zewnętrzna płaszcza bębna pokryta jest zwykle otuliną ciepłochronną, a jego wnętrze wyłożone jest płytami ciernymi ze staliwa, stali manganowej, a także nieraz z bazaltu.
Bęben napełniony jest ładunkiem kul o średnicy 40 – 60 mm ze stali manganowej.
Całkowita masa kul w bębnie młyna zależy od jego wydajności mielenia.
Napędzany za pośrednictwem przekładni z zębatych kół czołowych bęben wiruje wokoło swej osi poziomej.
Nadawa podawana jest króćcem wlotowym, przy czym nośnikiem zawiesiny węgla może być albo gorące powietrze z dużym dodatkiem gazów niepalnych i niewybuchowych, jak azot lub dwutlenek węgla, albo też spaliny generatora pary; nośnik mielonej nadawy do bębna dopływa króćcem wlotowym.
Bibliografia
J. Antoniak "Urządzenia i systemy transportu podziemnego w kopalniach" Wydawnictwo Śląsk, Katowice 1990 r.
dr inż. Piotr Kulinowski - Materiały z wykładów.
